Tavuk En İyi Nasıl Kızartılır? Bir Akşamın Hikâyesi
Kayseri’de soğuk bir akşam vakti, evin içinde huzursuz bir sessizlik vardı. Yalnızdım. Uzun bir günün ardından, bir şeyler yapmak, bir şeyler başarmak istiyordum ama aklımda tek bir şey vardı: Tavuk kızartmak. Evet, bu kadar basit bir şey. Ama hayatımda o kadar çok karmaşa vardı ki, küçük bir yemek bile bana rahatlama hissi verebilir miydi, diye düşündüm. Tavuk en iyi nasıl kızartılır? Belki de bunu tam olarak bilmek, bu anı anlamlandırmama yardımcı olacaktı.
Tavuk Kızartmaya Başlamak: Bir Umut, Bir Hedef
Geçen hafta, annemle konuşurken bana tavuk kızartmanın tarifini anlatmıştı. “Bütün tavuk olacak, tamam mı?” demişti. “Ve un, baharat, biraz da sıvı yağ, altını yüksek yap, üstünü düşük tut, öyle pişsin.” O an, sanki hayatımın en büyük sırrı verilmiş gibiydi. Anlatırken annemin sesindeki sıcaklık, bana hayatın da öyle olması gerektiğini düşündürdü. Her şeyin dengede olması gerektiğini… Ama tabii, yemek yapmanın da zorlukları vardı. Ve ben biraz korkuyordum. Çünkü daha önce birkaç kere tavuk kızartmaya çalışmıştım, ama o tavuk her seferinde ya fazla pişmiş ya da gereğinden yumuşak olmuştu. “Bu sefer farklı olacak,” diye düşündüm. Bu sefer her şeyi doğru yapacaktım.
Bunu düşünerek mutfakta yerimi aldım. Kalbim biraz heyecanlıydı. Belki de bu akşam tavuk kızartırken içimdeki korkularla da yüzleşecektim. Tavuk, öyle basit bir yemek değilmiş gibi geliyordu bana. Her şeyin düzenli olması, her malzemenin doğru oranda olması, her adımın doğru atılması gerektiğini düşündüm. Ama ya başaramazsam?
Başarısızlık Korkusu: Bir Anlık Duraksama
Tavukları temizlerken, ellerim biraz titredi. Bu kadar basit bir yemek bile neden bu kadar stresliydi? Aniden, tavuğun altındaki deriye bakarken eski hatalarım geldi aklıma. Geçen yıl, bir akşam mutfakta çok aceleci davranmıştım. Tavuğun içi çiğ kalmıştı ve o korkunç kokuyu hâlâ hatırlıyorum. Ama neyse ki, bu sefer her şey farklı olacaktı. Sıvı yağı tavaya koyarken, “Bu sefer yanlış yapmam” diye kendi kendime telkinde bulundum. Ama içimde bir endişe vardı: Ya yine başarısız olursam? Ya yine her şey kötü olursa?
Tavukları yağa attım, ses çıkardı. O an biraz rahatladım. “İşte, şimdi başlıyoruz,” diye düşündüm. Ama içimdeki korku, yine de azalmadı. Çünkü bir şeyler eksikti. Tarifi tam olarak hatırlayamıyordum, annem gibi rahat değildim. O, yıllardır yapıyor, o yüzden her şeyi sezgisel olarak yapıyor. Ama ben, adım adım gitmek zorundaydım. “Yüksek ateş, sonra kısık ateşe al,” diyordu annem. Ama ne zaman? Birden mi? Yoksa bir süre sonra mı?
Kızaran Tavuk: Başarı mı, Hayal Kırıklığı mı?
Tavuklar, nihayet kızarmaya başladı. Tavanın içindeki altın rengindeki tavuklar beni bir yandan sevindirdi ama diğer yandan da şüpheyle izlemeye devam ettim. “Acaba, bu sefer gerçekten doğru oldu mu?” diye düşünüyordum. Çünkü tavukları çevirdikçe, her tarafı eşit pişmiş görünmüyordu. Biraz hayal kırıklığına uğradım. Ama durdum, derin bir nefes aldım ve hatırladım: “Yavaş olmalısın. Her şey zaman alır.” Ne kadar acele edersek, o kadar zor olurmuş gibi geldi bana.
Biraz sabırla tavukları çevirdim. Tüm pişme sürecini izlerken, aslında hayatın da tıpkı bu tavuk gibi olduğunu düşündüm. Her şeyin bir süreci vardı. Hayatta, her şeyin mükemmel olması için doğru zamanı beklemek gerekiyordu. Tıpkı tavuk gibi, insan da bazen daha fazla zamana ihtiyaç duyar. O an fark ettim ki, sadece yemek yaparken değil, hayatımda da aceleci davranıyordum. Bu düşünce beni rahatlatmaya başladı.
Sonuç: Tavuk Kızardı, Ama Benim İçimdeki Duygular da Pişti
Sonunda tavuklar pişti. Altın rengindeydiler, dışı çıtır, içi ise tam istediğim gibi yumuşacık. Üstüne biraz tuz, baharat ekledim. Tadına bakarken, mutfakta yalnız başıma otururken, bir an için her şeyin yolunda olduğunu fark ettim. Kızarttığım tavuk, sadece bir yemek değil; aynı zamanda bir şeyleri başarmanın, kendi sınırlarını aşmanın ve sabırla beklemenin de sembolüydü.
Duygularım karışıktı; başarının verdiği tatmin, hayal kırıklığının yükü, biraz da mutluluk. Tavuk en iyi nasıl kızartılır? Belki de bu sorunun cevabı, sadece mutfakla ilgili değildi. Aslında, hayatın her alanında olduğu gibi, sabır, deneme yanılma ve zamanla oluyordu. Bir tavuğun bile zamanla mükemmel hale gelebileceğini fark ettim. İnsan da öyle, değil mi? Zamanla pişiyor, hatalarla şekilleniyor.
Bu akşam, tavuk kızartmak bana sadece mutfakta neyi nasıl yapmam gerektiğini öğretmedi; aynı zamanda, her şeyin bir süreci olduğunu ve hiçbir şeyin mükemmel olmasının hemen beklenemeyeceğini de gösterdi. Belki de bu yüzden, tavuk kızartmak kadar basit bir şey bile hayatın ne kadar derin olduğunu hissettirebiliyordu.